KARŞILAŞTIRMAK

 Bir kaç yıl önce kendimi eksik,başarısız,şanssız hissettiğim bir zaman oldu.Bu duygularımın nedenini sorgulamaya başladım.Farkına vardım ki ben kendimi diğerleriyle kıyaslamaktan bu haldeyim.Bunu farkettiğim an çok üzüldüm.Tıpkı yaralı bir kediyi can çekişirken gördüğümdeki üzüntüye benziyordu ama bu sefer farklı olarak midem ağrıdı,kalbim çarptı,burnum sızladı.Kendimin bana ihtiyacı olduğunu anladım o zaman.Her yerde duyduğumuz,okuduğumuz ‘kendinizi sevin’ benzeri cümleleri açıkçası pek önemsemezdim.Hatta komik bulurdum.Ta ki anlamlarının ne denli kıymetli olduklarını anlayana kadar.Kolları sıvadım ve beynimi kurcalamaya başladım.Neden sürekli kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum diye düşününce birçok neden buldum.İlki,özgüven eksikliğimdi.Bunun üstüne gitmeliydim.Kitaplar okudum,hobiler edindim,sosyalleştim.Tabii ki bunlar uzun bir sürece yayıldı ancak sonucunda olumlu etkilerini gördüğümden eminim.Bulduğum bir diğer neden ise sosyal medya oldu.Ailemde,arkadaşlarımda,çevremde gözlemlediğim kadarıyla çoğu kişi kendini farketmeden de olsa diğer insanlarla kıyaslıyor.Ama bu hepimizde istemsiz bir davranış haline gelmiş.Öyle ki duygularımızı kontrol edebiliyor.İşte bu durumun bu kadar yaygın olmasının nedenini ben sosyal medyaya bağlıyorum.Her türlü kültürden insanın yaşamlarına her gün saatlerce tanık ediyoruz.

  Unutmayalım ki gördüklerimiz,o insanların herkesle paylaşmak için ‘seçtiği’ anılarının fotoğrafları,videoları.Aslında bir bakıma bizlere göstermek istediği yaşamları.Eğer varsa kendi paylaşımlarımızdan yola çıkarak da bunu çok kolay fark edebiliriz.Sosyal medyayı iş için,içerik üretmek için kullananlar da aynı şekilde;sayfalarını en etkili biçimde kullanabilmeleri için paylaştıkları içeriklerin hep en estetiğini,en kalitelisini sunma durumundalar.

  Bu kadar şeyin ‘en iyisine’ sürekli maruz kalmak bizim hayatlarımızı sorgulatıyor bizlere.Kendi yaşantımız cazip gelmemeye başlıyor.Görünüşümüz,fikirlerimiz,tercihlerimiz… Hepsi saatlerce maruz kaldığımız ’en iyi’ hallerine dönüşmek istiyor.Gittikçe kendi zevklerimizden,değerlerimizden uzaklaşıyoruz.Bu durum hepimizin bulutlarını baştan aşağı karartmaya yetecek kadar güçlü bence.Farkına varıp,güneş açmasını sağlamak sadece ama sadece bizim elimizde.